تنها کاری که باید برای کاشی خاطره کویر یزد انجام داد

نیمهٔ نخست سدهٔ ۹ ه.ق جعفر بایسنقری در مرقع H2153 دو قطعه از بایسنقری آمده که شامل بیتهایی از غزلهای «روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست / در غنچهای هنوز و صدت عندلیب هست» و «ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت / کار چراغ خلوتیان باز درگرفت» است. رویت همه ساله لاله گون باد» و «جز آستان توام در جهان پناهی نیست / سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست» و «لبش میبوسم و در میکشم می / به آب زندگانی بردهام پی» با رقم جعفر حافظ است. علاوه بر دقت امیرخانی در تحریر مفردات، شیوهٔ او در ترکیب هم زیباست و گاهی مفردات را فدای ترکیب کرده که البته این موضوع در خوشنویسیهای دیگر دیوانِ حافظ هم کم و بیش مشاهده میشود، مانند پرتاب کردن قلم در برخی جاها یا کوچک نوشتن الف یا هر نویسهٔ دیگر. تل سلطانیه با دارا بودن چنین ویژگیای، انتخاب شد زیرا از آنجا امکان مشاهده گستردهتری به دشت وجود داشت.

2- نوع دوم سفال لعاب لکه ای منقوش : این گونه سفال ها اکثر در بخش معروف به تپه منار در ترانشه DJ121 یافت شده (نیک گفتار ،1390) در بخش شارستان هم در سطح محوطه به صورت پراکنده از این گونه سفالینه ها قابل مشاهده می باشد. فارسنامهٔ (ابنبلخی)، یکی از منابع فارسی سودمند دربارهٔ تاریخ ساسانی است که آگاهیهای ارزشمندی درباب وضعیت و مرتبهٔ فرمانروایان دستنشاندهٔ بزرگ و سِمَت آنان، که در عین حال رعیت پادشاه بودند، بهدست میدهد. بنیاد فرهنگی البرز تحت نظارت هیئت امنایی سازمان اوقاف و امور خیریه، در راستای تجلیل از نخبگان ادامه میدهد. در سلسله جبال البرز نقطهها تا ۸۵۰ میلیمتر و در کویر تا ۲۵ میلیمتر باران در سال اندازهگیری شده است. در این مرقع قطعاتی از خوشنویسانی چون میرعلی هروی و شیخ محمد و نیز خطاطان کمتر شناختهشدهای مانند هاشم (با اثر دیگری در این مرقع در تاریخ ۹۴۲ ه.ق)، میر سید و شیخ عبدالله (سدهٔ ۹ و ۱۰ ه.ق) بهچشم میخورد و تعدادی اثر بدون رقم هم وجود دارد.

برخی از قطعات دیگرِ این مرقع در سالهای ۸۵۵ و ۸۸۶ ه.ق در بغداد نوشته شدهاست و چند قطعه از خوشنویسانِ کمتر شناختهشدهٔ دیگر مانند «محمد» وجود دارد که امکان شناسایی و تفکیکِ او از دیگر خوشنویسانی که محمد نام داشتند امکانپذیر نیست. بوداقی همینطور در این مرقع قطعهای با بیتهایی از غزل «بود آیا که در میکدهها بگشایند / گره از کار فروبسته ما بگشایند» متعلق به سال ۸۷۱ ه.ق/۱۴۶۷ م، نوشته شده در ساوه و قطعهای با بیتهایی از غزل «بیا که قصر امل سخت سست بنیادست / بیار باده که بنیاد عمر بر بادست»، نوشته شده در همدان دارد. گدای گوشهنشینی تو حافظا خموش»؛ دو قطعه شامل ۴ بیت از غزل «بود آیا که در میکدهها بگشایند / گره از کار فروبسته ما بگشایند» و دو بیت از همان غزل در رقعهای دیگر؛ دو بیت از غزل «دلا بسوز که سوز تو کارها بکند / نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند»؛ ۳ بیت از غزل «بیا که قصر امل سخت سست بنیادست / بیار باده که بنیاد عمر بر بادست» و دو بیت از غزل «پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد / وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد».

در میان شهر قصر بزرگی است که از سنگ ساخته شده و دارای برجهای فراوان است. در سال ۱۳۲۶ خورشیدی همزمان با تشکیل استان مرکزی (به مرکزیت تهران)، شهر اراک نیز یکی از شهرهای این استان شد و در سال ۱۳۵۶ خورشیدی، مرکز استان مرکزی از تهران به اراک منتقل گردید. پاپازیان مهر سادهای با نقش شیروخورشید و نام خود و تاریخ تأسیس عکاسخانه با عبارت (دارنده مدالهای طلا از شاه ایران) به زبان انگلیسی برای خود ساخته بود. ایوان غربی نیز با دارا بودن یک شبکه کاشیکاری معرق با نقش اسلیمی، در دیوار مقابل ایوان طراحی شدهاست. ۱۳۶۷ (چاپ اول) محمدعلی سبزهکار دیوانِ خواجهٔ شیراز حافظ این اثر که به مقدمه و تصحیح محمد محیط طباطبایی و تذهیب و تشعیر آیدین آغداشلو است، به جهت کهن بودن و کتابت استادانه و تصحیح و کتابآرایی بیسابقهاش جزو بهترین دیوانهای خطاطیشدهٔ دوران آموزش کاشی کاری کف جدید است. ۱۳۶۲ توسط انتشارات انجمن خوشنویسان ایران (چاپ اول) کیخسرو خروش دیوانِ حافظ این اثر چاپشده به قطع وزیری، از جمله خوشنویسیهای ممتاز دیوانِ حافظ شمرده میشود و تنها اشکالی که دارد، صاف نبودن حروف و کلمات است که احتمالاً به دلیل صاف نبودن کاغذ یا قلم است.